mabonwaltz 1. nesil yazar

freddie mercury'in öldüğü yıl yayınlanan queen'in aynı adlı albümünün açılış parçasıdır. sözleriyle mercury veda eder gibidir, moda tabirle helalleşmektedir.

sevgili (bkz: @mabonwaltz)ın önerisiyle bugün seyrettiğim kısa film. öncelikle mabon "senin önereceğin …" * şaka.
her deneysel çalışma gibi düşüncelerinizin akışını istediğiniz yere yönlendirmenize izin veren bir film bu. severiz.
--spoiler--
ben önce rüyalarımı düşündüm. onların renkleri hakkında düşündüm. sonra o görkemli cenaze sahneleri sebebiyle ölüm ve yaşam hakkında düşündüm. ölmek, kalmak, gitmek ve kalanların akmaya devam eden hayatları hakkında… zaten çekim tekniği dolayısıyla bir fotoğraf albümünü karıştırma hissi veriyor. hoş.
--spoiler--

11 yaşındayken "ben ablamın tekerrürüyüm" cümlesini kurup gözlerimi ayna gibi parlatmış şahane yürekli insan. ismini bir türlü kızıma veremedim, sonrakilere artık.

serçe kadar, serçeden güzel bir ufak kuş.

üç gündür arka bahçedeki badem ağacının aynı dalına konup civelek civelek ötürüyor kerata. şehrin ortasındayız, serçeyle çirkin güvercin (seyrek de olsa kırlangıç) harici başka kuş görmemiştim buralarda.

ne olduysa saatini sektirmiyor. fıkara bir serçe de şarkısına zayıf ciklemelerle eşlik ediyor. her gün gelsin istiyorum.

jane campion'ın bol adaylıklı, benedict cumberbatch'li 2021 yapımı filminin adıdır. thomas savage'ın aynı adlı romanından uyarlanmıştır.

neyzen tevfik'in ölen köpeği mernuş'a yazdığı şiiri akla getiren...

bu engin ayrılık canıma yetti,
başımdan aşıyor kaderim mernuş,

bu yolda yazılmış fermanı kaza,
bunu da gösterdi kaderim mernuş..

bağlanmıştım bütün kalbimle sana,
şu fani cihanı okuttun bana..

sen göçtükten sonra ben yan yana,
hicranla gözyaşı dökerim mernuş.

bu yolda cahilim, bildiğim kısa,
sen girdin toprağa, ben girdim yasa,

haklı haksız hatırını kırdımsa,
affet günahımı beşerim! mernuş.

tarihin belirli dönemlerinde toplumlarda ortaya çıkan ve genelde taşkınlıkla sonuçlanan bir fenomen.

felaket tellalları tarafından -büyük oranda düzmece hikayelerle- ahlakın bozulacağı tehditi abartılır. toplum birbirini velveleye verir. hele ki muhafazakarlar...

netflix'in eşcinsel karakterleri normalleştirmek adına yapımlarında öne çıkarması, batı toplumunda bile müesses ahlakın anlamsızlaşacağı, çocukların eşcinselleşeceği kaygısına yol açtı. propaganda yoluyla eşcinselliği teşvik ne kadar mümkündür? bunu benim cevaplamam pek mümkün değil. ancak bu kaygının, özellikle muhafazakar çevrelerce "kıyamet alameti" olarak tanımlanması moral panik konseptini anlamaya yardımcı olabilir.

ülkemizde bir örneği var mı? pek tabii. bildiğiniz üzere konu "değerlerimiz" ise hiçbir evhamdan geri kalamayız. doksanlarda yaşanan satanizm paniğini, akmar pasajını ve apaçi ayhan'ı hatırlayanlar vardır. yerli ve milli moral panik halimizden birinin belgesidir.

başka örnekleri: mccarthy sönemi kızıl korkusu, hiv'in yarattığı anormal algı ve gayet tabii hippiler. uganda politik tarihine aşina olanları gülümsetecek bir saçmalığı hatırlayalım son olarak: gays are recruiting

terimin üretildiği metin (1972'de yazılmış):
cohen, stanley (2002). folk devils and moral panics: the creation of the mods and rockers. london & new york: routledge.

ismini yakınında doğduğu gölden alan, bombay doğumlu ingiliz şair.

the white man's burden ve if şiirleri muhteşemdir. özellikle the white man's burden, oryantalistlerin ve kolonyalizm çalışanların araştırma ve eleştiri makalelerinin bir yerinde daha yüzyıllarca kalacaktır diye düşünüyorum.

bu şiirde kipling, "beyaz adamın yükünü hafifletmekle" ne kastetmektedir? sosyal bilimler camiası ve meraklı entelijansiya, şiir yayınlanalı beri bu sorunun cevabını arıyor.

bir taraf, diğer şiirlerindeki insanlık değerlerini referans göstererek şiirin ironi içerdiğini savlarken, diğer taraf tevil etmek yerine "müstemleke" edebiyatının müstesna bir örneği olarak okumak taraftarı. başka "hassas" bir cenah ise bu şiiri, "sömürü ideolojisini sanata taşımak" eylemi olarak görerek, bir utanç vesikası şeklinde adlandırılması gerektiği görüşünde.

her üç durumda da bu şiirdeki -ve diğer şiirlerdeki- dile ve yaşama hakimiyetiyle kipling, şiir dünyasının devleri arasındadır. okuyunuz.

yorgos lanthimos' "nimic"

5-7-5 ölçüsünde yazılan öz japon şiir biçimi.

edo devrinde ortaya çıkmış, etkisini başka dillerde de gösterecek kadar yaygınlaşmıştır. basit bir form olmasına rağmen uygulaması bir o kadar zordur. damıtılmış dizelerde müstehzi bir ahenk görülür.

örneğini büyük şair orhan veli'den verelim:

gemliğe doğru
denizi göreceksin
sakın şaşırma

gökyüzüne kök salmaya yarar.

"bir şey, bir büyü artık neyse bir şey olsa ve dünyadaki herkes bir dakikalığına yanında o an kim varsa onunla empati kurabilse, onun acılarını anlasa mesela ya da ne olup bittiğini bilgi olarak bilmese de kalbinden geçen hissi hissetse. dünya o dakikadan sonra bambaşka bir yer olabilir." diye bir hayali olan, barış haline her ne olursa olsun tutkuyla bağlı biri. açık ara bu hayatta başıma gelen en harika şey.

not: bebe bisküvisi kokar garip bir şekilde. ısırmalıktır.

gençten, zekisinden, kültürlüsünden, güzelinden bir kardeşimizdir.

çiçek gibi bir insan.
narsist popülasyonunun çok olduğunu düşündüğüm bu platformda (ben de az kibirli değilimdir aklım konusunda) kendisi gibi ince ruhlu nazik birini bulmak mutlu etti.

(bkz: myers-briggs kişilik tipleri nelerdir?)


buradan infp karakterinin detaylarına ulaşabilirsiniz.

ancak bırakalım bu duygusal gelgitleri de biraz molotof kokteyl hazırlayıp yazılama yapalım, yüksek yerlere çıkıp insanlara nutuklar çekelim, insanların damarlarına basıp sinir uçlarında esriyelim derseniz o zaman sizi sizi şu başlığa davet etmek isterim (bkz: !entp olmak) *