sanat

sanat tartışmalarını artık kimsenin takip edemeyeceği hale getiren, sanat olarak anlaşılan şeyin pratik hali ile teleonomik hali arasındaki arasındaki bağın tam olarak kurulamamış olmasıdır.

sanat, sanatçı'nın bireyselliğinin sunumu olan eserin/performansın evrensel izleyici ile sanatçı arasında duygu temelli bir bağ yaratması etkinliği iken sanatın teleonomisi sanat içgüdüsü eserinde aktarıldığı üzere cinsel seçilimle de yoğun olarak bağlantılı bir sosyalleşme halidir.

sanat etkinliğini bu bağlamda ele aldığımızda sanat tartışmalarını iki ucunu bir tek hipotez altında birleştirebilme imkanımız doğar. ancak önce sanat tartışmalarını iki ucunda kısaca bahsedelim.

tartışmanın bir tarafında sanatın her türlü sınırda olma halini ifade ettiğini ve sanat olarak ortaya atılan her türlü fark arayışının sanat olduğunu iddia eden genellikle post-modernist olarak bilinen bir zihin seti yer alırken, bunun karşı tarafında sanat olarak adlandırılmaya namzet her türlü etkinliğin tarihsel bir biçimde takibini mümkün kılan bir tanım seti peşinde olan ve sanatın temelde güzellikle bağlantılı olduğunu iddia eden benim bütünlükçü olarak tanımlamak istediğim taraf yer alır.

post-modernist tarafın temel handikapı sanatı ve sanatçıyı piyasa ve network koşullarına terk etmesi iken bütünlükçü tarafın temel handikapı sanatın ve sanatçının sürekli değişerek güncel kalmasını engelleme potansiyeli taşımasıdır. eğer sanatı post-modernistlerin anladığı şekilde anlarsak ne sanat değildir? sorusunun, eğer sanatı bütünlükçülerin anladığı şekilde anlarsak en yeni sanat eseri hangisidir? sorusunun yanıtını bulmakta epey zorlanırız. bu sebeple değiştirilmesi gereken sanat tartışmasının bu iki ucundaki argümanlar değil, tartışmanın bizzat kendi eksenidir.

ben sanat tartışmasını bu iki soruyu da daha kolaylıkla yanıtlayabilecek bir yola doğru itmek istiyorum. bunun yolunun da yeni bir sanat hipotezi sunmaktan geçtiği kanaatindeyim.

ilk paragrafta bahsettiğim üzere öncelikle sanatın pratik ortaya konuşu ile onun teleonomik hali arasında bir ayrım yapmak gerekiyor. ilk olarak sanatın pratik ortaya konuşundan başlayacağım ancak bugün değil, ilk tekrar düşünmeye fırsatım olduğunda.

(bkz: fakirlik)