distopik 1. nesil yazar

yürürken tam ruh haline uygun şarkının denk gelmesidir. aşık edasıyla keyiflene keyiflene o şarkı söylenir yol boyunca

dünyanın her yerinde insan olmak ister.
-ezilmek istemez,
-üzülmek istemez,
-ötekileştirilmek istemez,
-bastırılmak istemez,
-aldatılmak istemez,
-değersizleştirilmek istemez..

bunların kalanını zaten her insan ister; dolayısıyla kadın/lar da "insan" olmak ister.

öneri ve kural üzeri edit :
kaynak; yaşanmışlıklara dayanan tecrübelerim*

1905 yılında kurulan ülkemizin en başarılı takımlarından biri.

yıllardır aradığım, ama girişini bi türlü bulamadığım, gerçek ülkemin kapısını açacak tılsımın, şifrenin ilhamını verdiniz bana.

https://youtu.be/pNLXfoYYnls?t=4603

davetinizde de anlattığınız gibi, burayı entelektüel yolculuğun bir not defteri olarak kullanmak çok akıllıca. fakat; sol tarafa baktığımda sofistike başlıklar görmek istiyorsam, bunu yapmamın bir yolu olmalı. tanım başlıklarının soru işaretli başlıkları bastırmamasının bir yolu yok mu?

söylemek istediğimi anlatamadıysam affola. sözlük daha yolun başında biliyorum ve iyi fikirlerden iyi işler çıkacağına da inancım tam.

sağlıcakla

eğitim sektöründe hatta sektörün göbeğinde yıllarını vermiş bir iqdaşınız olarak bu sistemi kınıyorum. eyt'ye hak kazanıp emekliliği redder miydim bilmiyorum ama burada üyeliği elde ettikten sonra eleştirmek dışında bir şey yapmayacağım. zira her sistemin en konformist üyesi olmak genetiğime kazındı.

uzun lafın kısası, bu seçme sistemi zamabin kısıtı getirerek hızlı karar alabilen kişileri önceliyor bu bir. burada hangi krizi yönetecek hangi hızlı kararı kısa sürede almadı gerekecek kişinin.

ikincisi; hangi ölçme ve değerlendirme ekolüne dayandığı bilinmeyen bir dizi sayı oyunu çözdürüldük. troll kullanıcıyı ve cahil kitleleri ayırmak için makul görünse de bu sistem tekdüzeliği getirir. yani kişinin arası sayılarla iyi değildir ama ifade yeteneği çok iyidir. tamam bazı kelime oyunu sorular güzeldi ama sığ.

üçüncüsü, henüz ödülün ne olacağından habersiz olan yetki iqdaş adayları bu ne yahu diyip sıkılır ve testi bırakır. bu da sitenin gelişimini yavaşlatır.

dördüncüsü de sorular malum ortamlara düşebilir. geniş soru havuzu olmalı. soru çeşidi de artırılabilir. neyse bu kısmı önerilerde açacağım.

iyonya dönemi azınlık ve her şeyden biraz anlayan elit iqdaşlar olacaksak sorun yok. ama uzmanlık arka planı çok değerli kişileri kısa bir metin yazmaları sonucunda gönüllü puanlayıcılarla üye alabiliriz mesela. burada da yine karma değerlendiriciler olsun ki kartelleşmeyelim.

diğer bir önerim de iki katmanlı puanlama sistemiyle içerik katkısı yapan iqdaşları ünlü düşünür veya bilim insanlarının isimlerinden oluşturulacak ünvanlarla kademe kademe sınıflandırmak. ibn-haldun 5. seviye mesela ya da einstein 2. seviye gibi. bunlar sayesinde kişinin kurallara uygun ve kaynağa dayalı katkıları ödüllendirilmiş olur. iki aşama demiştim, puanın yarısı popülarite yani like yarısı da yine puanlayıcıların katkısı.

neyse her sistem ve öneri eleştiriye açıktır ve kör noktaları vardır. o yüzden eleştirin ve ilerleyelim iqdaşlar.

son not, iqdaş diyerek kendimi sizden saydım ama çok yüksek iqlu arkadaşlar alınmasın hepimizi bir potada erittim. zihniniz açık, vicdanınız ferah olsun.

1929 trabzon doğumlu sosyalist ve toplumcu-gerçekçi şair.

1955 basımı güngör gençay'ın hazırladığı 'genç şairler antolojisi'nde karşımıza çıkıyor.
şöyle bir not düşülmüş: "orta okuldan itibaren mektebi bırakmıştır. halen sümerbank bez fabrikasında çalışmaktadır ve şiirleri bir çok dergide yayınlanmıştır."

'sanaturyum havası' şiiri paylaşılmış:

kadıköy'den - erenköy'e
garipçe gidilir...
içli bakışların ardısıra
bir hafif öksürük duyulur beyciğim;
ve insan uzaklara kaç türlü bakar,
uzaklar kaç türlü görünür insana
bilir misin, bilir misin beyciğim?

erenköy'de çam kokusu,
yollarında, bir ömrün ürkekliği...

---

inceleyelim...

sade ve kısa bir şiir. tarzda orhan veli var, zira bu yıllarda neredeyse her genç şaire sinmiş durumda. kafiyeyi kaldırınca ahengi sağlamak üzere 'haiku' gibi tarzlardaki zarif formlardan ilham almışlar. 'haiku'daki son dize bilindiği üzere bizdeki şah beyite benziyor. bu yüzden çok da yabancısı değiller bu tür bir matematiğin.

dizelerinin konusu, gündelik yaşamdan, özel olarak ölümlülükten alınmış. rüştü onur ve muzaffer tayyip uslu'da da gördüğümüz, habis bir hastalığa gönderme var 'hafif öksürük' anılırken.

"insan uzaklara kaç türlü bakar": burada okura sonsuz hislerin sonsuz çeşidi olduğunu hatırlatıyor. nitekim işi de o, insana kendini hatırlatmak.

"bir ömrün ürkekliği": bu da hayatı olan insanların hepsinin bazen sarıldığı, bazen itiştiği bir hissi.

ruhu şâd olsun.

ahahah mantıklı bir yöntemdir. ancak kuralları açıklamak lazım.
1- iki insan da kafese kitapları ve notlarını getirebilir.
2- iki insan da fact-checker desteğini kenarda hazır tutar.
3- kafes münazarası hakemin ilk soruyu soruşuyla başlar bir taraf diğer tarafa haklı derse yahut iki taraf da aynı metin üzerinde uzlaşırsa biter.
4- uzlaşan taraflar 5'er puan, haklısın dedirten taraf 3 puan, haklısın diye taraf 2 puan, uzlaşamadan masadan kalkanlar ise 0 puan alırlar.
5- ligler fikir grupları arasında ve fikir grupları şampiyonları arasında iki adet olacak şekilde düzenlenir. örneğin milliyetçilerin ayrı bir grubu vardır oradaki en iyi milliyetçi ile sosyalist gruptaki en iyi sosyalist ile ayrı bir ligde kapışır.
6- sorular her yıl 10 adet olacak şekilde düzenlenir ve yılın ilk haftası ilan edilir. her ayın son haftasında ise şampiyonlar ligi münazaraları düzenlenir.
7- yıl sonunda belirlenecek şampiyonun uzlaştığı metinler ve bu süreçte rakiplerinin şerhleri ve itirazları bir kitapta toplanarak baskıya gönderilir.

daha fazla kural ve yöntem eklendikçe şahane bir youtube formatı doğabilir buradan.