öncelikle, (bkz: sparta nasıl bir polistir?)
"niceliksel olarak sayıları az da olsa, hakim sınıfı oluşturan spartiatlar, `lykurgos` reformlarından sonra soy bağları dışında bağlarla da birleştirilmeye çalışılsa bile, esasen birbirlerine soy bağlarıyla bağlı bir topluluk oluşturuyorlardı. her bir spartiat ailesi bir klerosa (bkz: kleroi) sahip olmakla birlikte, sahip olduğu topraklarda değil, sparta'da, yani karargah yerleşiminde otururdu. kleros sahibi spartiat aslında mülk sahibi değildi. yani, ne toprağı, ne de üstündeki canları alıp satamazdı. topraktan kovamazdı. toprak ve üstündekiler kolektifin ortak malıydı; ilgili ailenin tasarrufuna terk edilmişti ama her halükarda ortak maldı. spartiat, tasarruf hakkını elinde tuttuğu toprakta ya da başka herhangi bir işte çalışamazdı. ticaret, zanaatkarlık gibi alanlar kesinlikle bir spartiat için düşünülemez alanlardır. kleros sayesinde yaşamlarını sürdürür ve bunun karşılığında tek işleri askerlik olurdu. kleros miras konusu da değildi. ailenin reisi ölürse, kleros sahibi ailenin en büyük erkek üyesiydi. spartiatlann nüfusu, herodotos'a göre m.ö. 480'de 8000'di; thukydides'e göre, m.ö. 418'de 3500'e inmişti, ksenophon'a göre ise ö.ö. 371'de sadece 1500 spartiat bulunmaktaydı. bunun nedeni spartiatların savaşlar yüzünden erimesinin yanı sıra, kendi içlerindeki eşitsizlikler yüzünden, mensuplarının spartiat statüsünü kaybetmesiydi de."
kaynak
ağaoğulları, m. a., türk, d., yalçınkaya, a., yılmaz, z., & zabcı, f. (2012). sokrates'ten jakobenlere: batı'da siyasal düşünceler (3. bs). iletişim yayınları. sf.31
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara