spartiat

öncelikle, (bkz: sparta nasıl bir polistir?)

"niceliksel olarak sayıları az da olsa, hakim sınıfı oluşturan spartiatlar, `ly­kurgos` reformlarından sonra soy bağları dışında bağlarla da birleştirilmeye çalı­şılsa bile, esasen birbirlerine soy bağlarıyla bağlı bir topluluk oluşturuyorlardı. her bir spartiat ailesi bir klerosa (bkz: kleroi) sahip olmakla birlikte, sahip olduğu topraklar­da değil, sparta'da, yani karargah yerleşiminde otururdu. kleros sahibi spartiat aslında mülk sahibi değildi. yani, ne toprağı, ne de üstündeki canları alıp sata­mazdı. topraktan kovamazdı. toprak ve üstündekiler kolektifin ortak malıydı; ilgili ailenin tasarrufuna terk edilmişti ama her halükarda ortak maldı. sparti­at, tasarruf hakkını elinde tuttuğu toprakta ya da başka herhangi bir işte çalışa­mazdı. ticaret, zanaatkarlık gibi alanlar kesinlikle bir spartiat için düşünülemez alanlardır. kleros sayesinde yaşamlarını sürdürür ve bunun karşılığında tek iş­leri askerlik olurdu. kleros miras konusu da değildi. ailenin reisi ölürse, kleros sahibi ailenin en büyük erkek üyesiydi. spartiatlann nüfusu, herodotos'a göre m.ö. 480'de 8000'di; thukydides'e göre, m.ö. 418'de 3500'e inmişti, ksenophon'a göre ise ö.ö. 371'de sadece 1500 spartiat bulunmaktaydı. bunun nedeni spartiatların savaşlar yüzünden erimesinin yanı sıra, kendi içlerindeki eşitsizlikler yü­zünden, mensuplarının spartiat statüsünü kaybetmesiydi de."

kaynak
ağaoğulları, m. a., türk, d., yalçınkaya, a., yılmaz, z., & zabcı, f. (2012). sokrates'ten jakobenlere: batı'da siyasal düşünceler (3. bs). iletişim yayınları. sf.31