!ismet özel'e dair

ismet özel'in biraz da ele avuca sığmaz, kontrol edilemez kişiliğinden kaynaklanmaktadır ki şairi şair yapan özelliklerin başında gelir. bir diğer "islamcı şair" olarak ibrahim tenekeci'yi ele alalım. ben şiirlerini pek severim ancak yeni şafak'ta köşe yazarlığı yapan ve kötüye muhalif olmayı başaramamış bir kimse kalarak bence şairliğine halel getirmiştir.

ismet özel'e dönersek bana en az atilla ilhan, nazım hikmet kalibresinde bir şair gibi gelir. müslüman olmayanları türklükten atması gibi biraz da delilik alameti çıkışları olsa da günün sonunda ondan yadigar kalacak, onu taşıyacak olan siyasi fikirlerinden çok dizeleri olacaktır.

akp'lilerin kendisini sevmemesi ise gelecekte hikayesi yazılırken onur madalyası olarak göğsüne takılacaktır.

son olarak, ölmemiş, bir gençlik ölümü saklı kalmıştır kendisinde ve haklıdır çiçekler ve böcekler gibi değil, bulutlar ve ırmaklar gibi seviştiğinde insanın.

ismet özel her şair gibi akıldan daha çok his taşır.

her büyük şair gibi her şeye herkesten başka bakar ve herkesten başka anlatır. bu hisleri muhattabına anlatabildiği nispette de şiirleri yücelir.

ismet özel'in ideolojik duruşu bilinemez bir yerdedir. yer yer sosyalist, muhafazakar, devrimci, islamcı, milliyetçi, osmanlıcı, komünist öğeler görülür. bu düşüncelerin tutarsızlığından ve çatışmasından süzdüğünü sandığım coşkunluklarla bezer dizlerini.

bana kalırsa, politik tartışmalara dair görüşleri kafası karışık bir adamın ipe sapa gelmez düşünceleridir. ancak bu durum ismet özel'in şairliğine zeval vermez. bilakis, belki bu karışıklık besler sanatını. zaten -kendisi buna katılmayacaktır ama- şairin, tutarlı ideolojik tavırları taşımak zorunluluğu yoktur.

vatan şairi namık kemal'in vatanperver hisleri nasıl osmanlı devleti bittiği zaman değerinden kaybetmediyse, ismet özel'in hangi ideoloji olursa olsun, tuttuğu yoldaki tuğyanı da değerinden bir şey kaybetmez. hâla insana dair hislerdir.

ismet özel'i büyük şair yapan da bu hislerin insanca anlatılmasıdır. hâsıl-ı kelâm, ismet özel oturup iki kelime siyaset konuşulacak biri değilse de, attila ilhan'ın ölümünden beri türkçenin yaşayan en büyük şairidir.

gençken şiirleri hep bir kadına okumak da gönlünü çelmek için ezberlerdim. hep aşıkane şiirler, hep sevginin anlatımları... melih cevdet, bedri rahmi, attila ilhan...

ismet özel'i okurken iş değişti. dizelerindeki kavga ruhuma işledi. adamın bir derdi vardı, e benim de bir derdim vardı. demek ki bu memlekette sevdadan başka dertlerin de şiiri varmış.

aradan yıllar geçti, biz büyüdük, ismet özel yaşlandı. en son birkaç yıl önce televizyonda gördüm. (bu sözlükte televizyon izleyen tek insan ben olabilirim)

"müslüman terörist olmalıdır" gibilerinden bir konuşma yapıyordu. hey gidi zaman dedim kendime. ne olur benim aklımı ismet özel gibi alma. benim en radikal çıkışlarım "çengelköy salatalığı artık eskisi gibi kokmuyor" minvalinde olsun.