biyofobi

kısaca "doğa korkusu" diyebileceğimiz bu fobinin, örümcek korkusu (araknofobi) ya da yılan korkusu (ofidiyofobi) gibi spesifik bazı hayvan korkularını kapsadığı gibi genel anlamda doğada bulunmaktan kaçınma hali olduğu da söylenebilir. kişi; hayvan ve bitkilerle dolu doğa yerine teknolojik araçlarla çevrili, insan yapımı ürünlerin olduğu ortamlarda bulunmayı tercih eder.
çevrebilimci david w. orr, biyofobinin modern şehir hayatının bir sonucu olduğunu açıklıyor ve bu fobiye sahip insanların doğadaki diğer canlılara ve doğanın bozulması olaylarına karşı sorumluluk hissetmediğini, doğa karşısında adeta bir antagonist gibi davrandığını belirtiyor.

bakmanızı tavsiye ettiğim bu makale, çocukların doğa ile ilişkisinin önemini vurguluyor. araştırmalara göre 12 yaşına kadar doğa ile sağlıklı bir bağ kurmamış çocukların bunu sonradan yapması pek mümkün olmuyor. peki doğa ile bağ kurmak neden önemli? (doğrusu doğal ortama çok bağlı olmayan biri olarak ben sordum bu soruyu.) makaleye göre bu sağlıklı bağı kurmayan çocuklar, doğayı sevip onun bir parçası gibi hissetmek yerine kendilerini ona hükmedecek bir varlık gibi görüyor. doğal kaynakların tükenmesi ve benzeri durumlar karşısında mücadele etmek için istek duymuyorlar. ayrıca doğayı benimsemiş çocukların antisosyal davranışlara, zorbalığa ya da vandalizme meyilleri daha az oluyor.

kaynak: biyofobi