• foucault's pendulum (foucault sarkacı) romanında, umberto eco, shakespeare'in gerçek bir kişi olmadığını yazar.
    pek çok araştırmacı da aynı fikirdedir.
    bizde nasıl yunus emre çok sevilen bir halk ozanı olduğu için aynı 'mahlas'la, tıpkı onun gibi 'söyleyen' pek çok halk ozanı varsa, ingiltere'de de shakespeare'den sonra aynı adı kullanan pek çok oyun yazarı, benzer 'üslup'ta eser vermiş olabilir.
    yalnız şunu da eklemeden geçmemeliyim; (daha önce yazılıp yazılmadığını araştırmadım ama) derler ki, dünya yüzünde yazılmış/yazılabilecek her konu ve duyguyu anlatmış kişidir, gerisi yalnızca çeşitlemelerdir. (yaşasın postmodernizm!)*

  • carl schmidt'in kendisi için "shakespeare'in büyüklüğü tam da kendi döneminin kaosunda ve gündelik gazetelerin geçici ıvır-zıvırında ve dedikodu edebiyatında trajedinin nüvesini keşfetmesinden ve ona riayet etmesin­den oluşur." dediği büyük oyun yazarı.

  • "shakespeare para karşılığı zanaat icra etmiş, zanaatinden kazandığı paraları önce kendi kumpanyasında akıllıca değerlendirmiş ardında da gayri menkule yatırmış, tefecilik yaparak servetine servet katmıştı. bütün bunların sonunda kendisine centilmen statüsü kazandıran bir arma satın alabilecek duruma gelmişti ve öldüğünde ailesine büyük bir servet bırakmıştı."

    shiner, l. e. (2020). sanatın icadı: bir kültür tarihi (i. türkmen, çev.; 6 basım). ayrıntı yayınları.sf.93.