• izmir'de sahafların birinden aldığım ona ait bir şiir kitabında, el yazısıyla bir-iki satır ve imzası bulunan, bu nedenle gözüm gibi sakladığım bir kitaba sahip olmamı sağlayan toplumcu-gerçekçi şiirimizin büyük şairi.
    dağ gibi bir adam derler ya, hasan hüseyin benim için işte o dağ gibi adamın ta kendisi.
    çok sevdiğim bir arkadaşım, onun şiirlerinden birinin sadece bir dörtlüğünü bestelemişti. devamını getiremedi. o da şimdi çok sevdiği hasan hüseyin'in gittiği ışıklı yolda. şiirin tamamını aşağıya koyacağım ama özellikle şiirdeki dörtlük, işte o dörtlüğü dikkatle okumanızı ve arkadaşımın sesiyle dinlemenizi ne çok isterdim. (şiirin adı kocabebek)

    bu demir divriği dağlarından
    ben soktum ulan ben soktum
    bu namlu divriği demirinden
    ben döktüm ulan ben döktüm
    bu ak bileklerde bu kara kelepçe
    ben dövdüm ulan ben dövdüm
    ben dövdüm ateşlerde bu kelepçeyi
    bu biçimi bu demire ben verdim

    şimdi kaysı çiçekleri tozutur geçer
    şimdi şarap düşer kızgın bağlara
    şimdi sevdiğimi alır giderler
    güz oturur gözlerime daglar uy

    varalım diyelim ki heeeey diyelim
    nakişcana duralım korolarla diyelim
    heeeeey diyelim heeeeey
    yıkılır bu düzmeceler yıkılır
    köprüler kurulur aydınlıklara
    gelir birgün kaşla göz arasında
    en gizli tomurcukların ucunda gelir
    ekmeksiz evin yalnızlığında
    kınasız parmakların bakışlarında
    uykusuz gecelerin ardında gelir
    halaylarla çıkalım korolarla duralım
    heeeeey diyelim heeeeey
    bu namlu divriği dağlarından
    bu candarma benim kapıbir komşum
    bu türkü benim türküm çoğalır kanayarak
    kelepçemin karaşında bir ak güvercin
    ustam kessin ellerimi benim çocuk ellerimi
    dağlar uy
    uy dağlar