!diyelim ki o bunu okuyor

burda bi sal beni

cesur ve onurlu diyorlar
halbuki suskun ve kederliyim.

bütün o içime kapanmışlığım, sözleri yutmuşluğum için özür dilerim. bütün o kibar ve anlayışlı sözlerimin içine sakladığım "kendimi asla göstermeyeceğim" korkusu için özür dilerim. gururum ve yalanlarım için özür dilerim. daha büyük amaçların varolduğunu düşündüğüm için özür dilerim. daha büyük bir amaç yok. en büyük amaç biz idik.

bu sözlere rağmen özlem duygusunun kişilere değil duygularının kendisine beslendiğini unutmamak gerek. özlediğimiz şey o insan değil, o insanla beraberken sahip olduğumuz duygu. belki o duygulara kavuşuruz, belki kavuşamayız. geç olmadan kavuşman dileği ile.

'when we parted in tanger

we said ten years or perhaps a few months

whatever fate and railroads bring, whatever cities or deserts-

now i am in the holy land, alone

reading cavafy- it's half past twelve.

my letters haven't reached you, yet you're somewhere here, petra or

syria

perhaps have entered the gate to this land and are looking for me in

jerusleum –

i wrote to all your addresses and to your mother-

tonite ı am reading books & remembering our old nights together

naked-

i hope fate brings us together, a letter unanswered, held in the red hand-

or crossing some modern street corner, look joyfully in each other's eyes.'

– allen ginsberg, early fifties, early sixties

keşke bir fotoğrafımız olsaydı.