"tiranlar buğdayın çeyreğini, şarabın yedide birini, sesterce'i dağıtarak bonkörlükte bulunuyorlardı; işte o an "yaşasın kral!" nidalarını işitmek gerçekten acınası bir durumdu. kaim kafalı kişiler bütün bunları almayı kabul ederek kendi mallarından sadece bir pay aldıklarının ve tiranın bu payı önceden onlardan almasaydı onlara veremeyeceğinin bile farkında değillerdi. bugün sesterce'i toplayan kişi, tiberius'u ve neron'u cömertliklerinden dolayı kutsayarak halka verilen şölende tıka basa yerken, ertesi gün taşlar gibi tek kelime etmeden, çotuk gibi kımıldamadan mallarını bu ihtişamlı imparatorların açgözlülüğüne, çocuklarını kösnüllüğe, hatta mertebesini bile bunların gaddarlığına bırakmak zorunda kalıyordu. cahil ve alıklaştırılmış
halk hep aynı olmuştur. dürüstçe alamayacağı hazlar karşısında uyanık ve sefihtir;
aklı başındayken kaldıramayacağı haksızlıklara ve acılara karşı tamamen duyarsızdır."
la boétie, e. de. (2015). gönüllü kulluk üzerine söylev (a. meral, çev.). alfa., sf.53
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara