mark fisher'in yorumunu paylaşmak istiyorum: "nietzsche'nin en ileri görüşlü sayfalarından bazıları, onun "aşırı tarihe boğulmuş çağı" betimlediği yerlerdir. "bu, kendi içinde tehlikeli bir ironik ruh hali çağına götürür" diye yazdı zamansız düşünceler'de, "ve akabinde daha da tehlikeli bir sinizm çağına", hem de "kozmopolit parmakla gösterme"nin, her şeyden kopuk bir izleyiciliğin, katılım ve karışmanın yerini aldığı bir çağdır bu. nietzsche'nin son adam'ının durumu buydu işte; her şeyi gören fakat tastamam bu (öz) farkındalığın aşırılığıyla yıkılmakta olan dermansız adam."
mark fisher, kapitalist gerçekçilik: başka alternatif yok mu?, çev:gül çağalı güven, habitus yayınları, 2010, istanbul. sf,13.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara