8
(bkz: yaşam nedir?)
canlıyı tüm canlıları bir şekilde kapsayacak şekilde tanımlamak olanaksız görünüyor ancak bir yerden başlamazsak sonsuza kadar bu soruda takılıp kalacağız. yaşayan şeyi bilgiye göre kendini değiştirebilen reaksiyon olarak tanımlamak bence uygun. eğer bir ateş en yakındaki yanacak şeyi "bilip" kendini ona doğru yönlendirebiliyorsa ateş canlıdır deriz, üremek canlılık için bir koşul sayılamaz.
kendi tanımımızı devam ettirirsek insandaki temel problem bilgi ile olan bu ilişkisinde yatar. insan sadece etkinliğini devam ettirmekle kalmaz o daha uzun süreleri hesaplayabilir. üstelik sadece etkinliğini devam ettirmek için gerekli olan dikkati göstermesine gerek bile kalmamıştır. avrupa ya da amerika'da bir insanın açlık ya da susuzluktan ölmesi mümkün değildir. sosyal demokrat ülkelerde ise bu insan etkinliğini devam ettirebilmek için barınma ve giyinme ihtiyaçlarını da rahatlıkla karşılayabilecektir. burada soru şudur, onu hayatta tutma garantilendiğinde, bir beden ne işe yarar?
insanın buna verecek bir yanıtı olmadığından bu yanıtsızlık sömürülmek üzere öylece ortada bırakılır. bir türk veczi durumu aslında çok iyi özetler: kendini meşgul etmeyeni, başkaları işgal eder.
o halde elimizdeki mesele "x şeyini yapmak üzere son derece spesifik yeteneklere sahip olmuş olan bir organizma, x şeyi ortadan kaldırırsa kendi davranışını ne ile temellendirecektir?" meselesidir. kısa yanıt felsefe ve sanat; yani zamana daha uzun yayılmanın ve yayılınan bu zamanda daha az kötü olmanın yolları. bu temelde inşa edilecek bir insan toplumu ise tüm angaryanın makinalara devrini beklemek zorundadır.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara