politik doğruculuk

nefretin yöneltildiği kısmının samimiyetsiz veya tutarsız olduğunu sandığım kavram.

doğru olduğuna inanmadan söylediğimiz her sözün, sergilediğimiz her davranışın üzerimize oturmaması gibi, sahte politik doğruculuk da dışarıdan irite edici görünüyor. çünkü bir yandan da ayırt edilmesi kolay bir maske takmış oluyorsunuz. çünkü bir yandan hepimiz de insanız ve hallerimiz binbir türlü ve o melek kanatları pek de vücudumuza uymuyor.

insanın binbir türlü halinden mütevellit, eylemleriyle sözleri birbirini tutmadığında bu da nefret çekiyor. çünkü bu iki yüzlülüğü de herkes yapıyor. "ama senin politik doğruculuğun şuradaki grubu kapsıyormuş sadece, ben burada kendi farklılıklarım ve dışlanmışlığımda kalakaldım" veya "siyahi elflere kasideler düzdün ama benim ağzıma s*ctin" demek istiyorsun bazen.