kendime çok baskı yaptığım bir konudur. belki başkaları da mustariptir diyerek anlatmak istedim. kitap, bazen ilişkiler, bazen de yaptığınız eylemi sonuna yaklaşmışken bırakmaktır bu. genellikle istemeden ya da bazen isteyerek yapılıyor.
bilerek olduğunda, ya gerçekten bitmesini istemediğinizden ya da sonunu bildiğinizden kaynaklanan bir durum; istemeden olduğunda ise eğer benim gibi aklı ve zevkleri daldan dala atlayan biriyseniz, ya unutuyorsunuz ya da sıkılıyorsunuz. çünkü hali hazırda elinizde 5 kitap varsa her biri yaşadığınız bir duygu durumunu destekliyor olabilir. bu nedenle, o durumu geçtiğinizde olan motivasyon da darmadağın oluyor.
tabii ki kimse neyi okumuş neyi bitirmiş biri diye tartışacak ya da yargılayacak değil, dönüp bitirmek de zor değil. (kendime verdiğim bir öğüt bu aslında) ama iş, çalışmaya ya da bir projeye geldiğinde aşırı sıkıntılı bir hal alıyor. kararsızlıkla birleşiyor, ertelemeler, isteksizlik... müthiş bir heyecanla başladığınız proje bir bakmışsınız cüsseli bir sorumluluk olmuş.
insan ilişkilerinde ise ghosting dediğimiz şeye karşılık geliyor. biriyle mesajlaştıktan hemen sonra hevesiniz geçtiğinde ya da başka bir şeye ilgi gösterdiğinizde cevap vermeme durumu ya da cevap vermenin, hatta önemli bir mailini atmanın aynı iş yapmak gibi cüsse kazandığı saçma sapan bir durum.
günde 20.000 duygu değişikliği yaşayan ben, inanın her birini yaşamaktan çok yoruluyorum, ama dönüp de yok efendim düzeltmeye girişeyim hiç gelmiyor içimden.
ikizler burcu olmaktan kaynaklanıyorsa gerçekten çok güzel bir bahanem var elimde.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara