• michael levin'in tanımıyla "stress is a systemic response to a difference between current state and a desired setpoint; it is an essential component to scaling of selves because it enables different modules (which sense and act on things at different scales and in distributed locations) to be bound together in one global homeostatic loop (toward a larger purpose)."

    gpt 4o çevirisi
    "stres, mevcut durum ile istenen ayar* noktası arasındaki farkın sistemik bir yanıtıdır; bu, benliklerin ölçeklenmesi için hayati bir bileşendir çünkü farklı modüllerin (farklı ölçeklerde ve dağınık konumlarda algılayan ve etki eden) tek bir küresel homeostatik döngü içinde bir araya gelmesini sağlar (daha büyük bir amaca yönelik olarak)"

    yani b noktasındayım ve a noktasına gitmek istiyorum. a'da olmak isteyip olamayışıma sistemin (bedenimin) tepkisi stres. böylece neden cehaletin mutluluk ve gereklilik olduğunu çözmüş bulunuyoruz. cahil değilsen toplumsal fikirlerin kaçınılmaz olarak oluşuyor. toplumu istenilen noktaya getirmek gibi bir konsept de henüz bir insan ömründe gerçekleştirilemediği için hayatının geri kalanında doğal olarak stres altında kalıyorsun. bir yandan da gereklilik zira herkes bu kadar stresliyse toplum yaşanmaz hale gelir. birilerinin dünyada hiç dert yokmuş gibi gülmeye ve üremeye devam etmesi lazım.

    bu alıntının yapıldığı "kutu" da "stress as the glue of agency." başlığını taşıyor zaten. stres zamanlarında kitlenin de birleşmesi ve yeknesak hareket etmesi bununla alakalı olabilir mi? evet demeden önce dikkatli olmak lazım zira buna evet demek topluma "canlılık" atfetmek olur. peki bu tamamen yok sayılması gereken bir ihtimal midir? bence hayır.