murphy kanunları

neredeyse en az eğitimli olanların bile bir şekilde tanışıklığı olduğu kanunlar.
adını da duymuş olabilirler. haa, şimdi azdavay'ın bir köyündeki elleri kınalı teyzeye sorsanız murphy kanunlarını hiç duymamıştır ama ona yaşadığı günlük tersliklerden örnek vermesini isteseniz, belki de size ağıla her gidişinde, o kadar dikkat etmesine rağmen keçi tersine nasıl bastığını anlatabilir.
şimdi uzun uzadıya murphy'den ve kanunlarından söz edecek değilim. sakar bir insan olmamdan kelli kendisiyle tanışıklığımız çok eskilere dayansa da, özellikle bu yazıyı yazmama neden olan bir şey var ki, özellikle birkaç yıldır pür dikkat gözlemlerde/gözlemelerdeyim.
ne yaptıysam, hangi yöntemi denediysem bu kural hiç değişmedi.
damacana suyun tam pazar günü bitmesi ve kullandığımız suyun pazar günleri servis edilmemesi nedeniyle susuz kalışımız.
ve evet, evde su yok, gidip marketten yine şişe suyu alınacak. hayır evde yedeği de var oysa. ama bu sefer nasıl olduysa yedeği, yedeklenmemiş.
pazar günü suyun bitmesi kuralı bizde değişmez bir kanun niteliği kazanalı çok oldu.
benim asıl merakım sözlük ahalisinin bu kanunlara karşı verdiği amansız mücadele.
bu kanunlar sizde nasıl işliyor ey ahali!

sosyal medyada kötü haberlerin iyi haberlerden daha hızlı yayılması fenomeni ile bağlantılı gibi geliyor. örneğin bir yılda 52 tane pazar günü var. sadece bir tanesinde su bittiği zaman o 51 haftaya değil de o bir haftaya bakıp hatalı bir çıkarım yapıyoruz. bu sebeple murphy kanunlarını da tıpkı burçlar ve dinler gibi bir şaka mertebesinde tutarsak bence dünyayı biraz daha özgür algılamaya başlarız.

genel geçer bir olguymuş gibi konuşanların olduğu bir fenomendir.
neden bilmiyorum ama hayatımda hep şanslı olduğumu düşündüm ve algıda seçicilikten olsa gerek her seferinde de şanslı olaylar yaşadım yaşıyorum.
bir şeyi ya başarmışımdır ya da tecrübe etmişimdir.

(bkz: texas keskin nişancısı)