sapolsky'e göre itaat grupla, uyum otoriteyle iyi geçinmektir.
kendi yorumum olarak eklemek istediğim ise şudur: uyumsuz dediklerimiz aslında grubun total refahını yükseltmek amacıyla da hareket etme potansiyeline sahiptir. yani uyumsuz, mevcut otoriteyi rahatsız eder ve bu çıkıntılık halinde grupla pozitif ilişkisini bazen itaat ederek bazen de itaat edilecek hale gelerek sürdürdüğü müddetçe liderlik denen özelliği inşa etmeye devam eder.
grup otoriteyle her zaman tam uyumlu değildir ve grup adil olmaya çok daha yatkındır. bu sebeple toplumsal ilerlemenin altında yatan toplumsal dinamik bana göre uyumsuz itaatkarların otorite ile olan ilişkisindeki gücüne paraleldir.
yani, otoriteyle problemi olan ancak grupça "iyi" olarak bilinen çocuklar kazanırsa herkes kazanır. otoriteyle arası iyi olanlar kazanırsa hiyerarşi katılaşır, değişim ihtimali azalır ve özgürlük hissi istisnaen tadılabilecek bir lüks haline gelir. doğu kafası ile batı kafası arasındaki temel farklardan biri de budur.
bu sebeple uyumsuzluk mecburi, itaat; adalet ne kadarsa o kadar.
kaynak
sapolsky, r. m. (2021). davranış: en iyi ve en kötü haliyle insan biyolojisi. pegasus yayınları.s.451
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara