rakı ansiklopedisi'ne göre: "bazı rakı erbabının sırf göz zevki için sofrasına koyduğu meze. yahya kemal beyatlı devrin önemli mekânlarından abdullah lokantası'nda kurduğu sofrayı mezeyle donatmayı sever, bunlardan bir-iki çatal ya alır ya almazdı. mezeleri seyretmek ona daha büyük bir zevk verirdi."
fakat bana ece ayhan'ın aşağıdaki "ut" şiirini okuduktan sonra başka bir şeymiş gibi geldi. o günden beri, her rakı soframa bir çiçeği, göz mezesi diye koymaya çalışırım.
rakı içilir mi hiç çiçeksiz
çiçeksiz ölürüm dükkanları
hem kim olsa ölür ispatinin ebesi
zulmü ilan edilmiş sokağa çıkar
yalnızlığının ut sesi bir fonograf
tanzimat fermanında unutulmuş hacivat
gelip kahkahalar tarafından iğne ister
yalnız belki çocuklar için atlı
gülen tramvayı ölümün cumhuriyete
enflasyonu sekiz memeli bir zenne
o çirkinim tasviri efkar bir zindan
vakitlere açıktır kepengi aşkı memnu
ölü teyzesine yazlığa giden kim çocuk
pire kasketini deve kimler giyer acaba
zehir dükkanları çiçek çiçekçi pera'da
benim ut teyzem de öldü galiba hacivat
şimdi şu rakıdan ne diye vergi alırlar sanki.
---
kaynak: anadol, ç., basmacı, f., & zat, e. (2010). rakı ansiklopedisi. overteam yayınları.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara