talihsizliği ile tarihe geçmiş fransız noter. hikaye şöyle:
raffray 1965 yılında 47 yaşındayken, yaşlı bir hanımefendi ile bir anlaşma yapıyor. hanımefendi sahip olduğu tek evini raffray'e verecek ve ölene kadar bu evde yaşayıp aylık bilmemkaç frank parayı raffray'den alacak.
anlaşma buraya kadar makul görünüyor çünkü hanımefendi zaten doksan yaşında. yaşasa yaşasa beş, hadi bilemedin on yıl daha yaşar. aradan yıllar geçiyor ve hanımefendi tabiri caizse godot'yu bekler gibi azrail'i bekliyor. fakat azrail gelmiyor (bkz: godot geliyor mu?)
anlaşmanın 15. yılında hanımefendi hem 105. yaşını hem de raffray ile yaptığı anlaşmadan karlı çıkışını kutlar. talihsiz noter (henüz tarihe geçecek kadar talihsiz değil) sabırla beklemektedir. yıllar yılları kovalar, takvimler 1988 yılını gösterdiğinde de raffray'in kiracısı(?) bu sefer hem yaşayan en yaşlı insan ünvanını almayı hem de evini ikinci kez amorti edişini kutlamaktadır.
2 yıl daha geçer, ruhunu şeytana mı satmış, ab-ı hayat mı içmiş bilinmez bu kişi artık gelmiş geçmiş doğrulanan en uzun yaşayan insan haline gelir. eli kulağındadır diye düşünülür fakat yanılgıdır. bu tarihten beş yıl sonra da raffray, artık 77 yılın* yükünü kaldıramayıp hakka yürür.
anlaşma yaptığı jeanne calment ise 2 yıl sonra 122 yaşında ölecektir.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara