simetrisine tutulduğumuz, renk paletine vurulduğumuz amerikalı yönetmen.
filmlerinde kurduğu plastik dekoru, gerçeklikten uzak hissiyatı yeren de vardır seven de. "burada böyle bir hayali dünya kuruyorum" ya da "ben bunu -son derece kişiselleşme pahasına da olsa- böyle anlatıyorum" diyen filmlerinde önceleri galiba bir parça daha bağ kurabildiğimiz karakterler koyarak bir denge sağlıyordu. bu dengeyi bulamadığımız son iki filmine ise pek bayılınmadı. yine de benedict cumberbatch'li kısa-orta metraj filmi "the wonderful story of henry sugar"ı dört gözle bekliyoruz.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara