aristo'nun retoriğin babası diye övdüğü muhterem sicilyalı empedocles, aynı zamanda dört elementin (ateş, su, toprak ve hava) her şeyin temelinde olduğu görüşünün de mucididir.
pisagorun izinden giden bir kimse olduğu için reenkarnasyona inanır ve bu sebeple et de yemezmiş. işi üstadı pisagor gibi aşçılardan uzak durmaya kadar vardırır mıydı orasını bilemiyorum.
ölümü hakkında çeşitli rivayetler var. heraclides'e göre empedocles, bir düzelmez hasta kadını iyileştirdikten sonra ilahi bir ışıkla nurlanıp etna yanardağına çıkarak kendini lavlara bırakmıştır.(1) kendini pişirmiştir velhasıl. başka bir biyograf* olan izmirli hermippus'a göre bunu, hazır doktorların yapamadığını yapmışken iyice kendini kutsallaştırmak, tanrılaştırmak için yapmıştır.
antik dünyadaki tanrısallaşma isteğinin insanı nerelere götürdüğüne dair hoş bir örnek. yine de siz siz olun, tanrılaşacağım diye lava-volkana atlamayın. bir şeyi eksik yaparsınız da tanrılaşamazsınız, beyhude yanarsınız maazallah.
kaynak:
chitwood, ava (2004). death by philosophy : the biographical tradition in the life and death of the archaic philosophers empedocles, heraclitus, and democritus. ann arbor: university of michigan press.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara
-
-
(bkz: love'a atlamak)