yıllar evvel baş ucumda durur kitap idi. (bkz: sözlük yazarlarının başucu kitapları)
içindeki favorilerimden biri:
kutub-u şikeste
yağmur başladı sen dedim camlara koştum
doğursan zulmümden çıldıracaktı deniz
biz aynı hırkayı giyecektik muhyiddin ağlayacaktı
muhyiddin ağlayacaktı biz aynı hırkayı sırayla giyecektik biz
meğer gül hemen çözülmezmiş hemen gül meğer
yürürmüşüm ve parçalanmayabilirmiş avrat
bana düğün salonlarından beri rab patlat
şu aynayı koynuma almazsam eğer
anlamadığım çocukları balkonuma gömerim
şeyh gardolaplarıysa ancak yağmur bildirir
bir şemsiye sarıklaştırır at değil midir?
nizamülmülk, gazâlî, sabbah; koşsalar? ..
kuş patladı, allah vardır, bisiklet söylüyorum
fotoğrafı ve'l asr ile açıkla derdi babam
kuyulardır, derindir, içinde adam vardır
yusuf bile düşmüştür aleyhisselam!
ayın aydınlık yüzü gibi bir tiren dolu bacak
ağlamak
abdesti bozmaz mıydı be şeyhim?
gelmeyeydin yanlış planlanmış bir gömleği
ta kendi kuzusuna verecek idim
gidiyorsun ve gayet planlanmış bir kuzudan
gömlek sökmek üzreyim
ve nihayet göğe düşsem bengitay işte
annemi daha içeriden açıklayabilirim
şol cinnete pasaj dersen sevgilim beni sıkma
sevgilim beni sıkma ben
okuma bilirim.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara