urbau

ludingirra'ya göre parkta bahçede gelip geçen kızlara sarkıntılık eden apaçi bir sümer yurttaşıdır.

"delikanlılık çağına yaklaştığım ve kendimi kanıtlamaya çalıştığım
bir yaşta idim . okul olmadığı zamanlar arkadaşlarla oraya gider, ağaçların gölgesinde serinlerken şundan bundan konuşurduk. konuşmalarımızın baş konusu da kızlardı kuşkusuz. herkes nasıl kızlardan hoşlandığını veya hoşlanabileceğini söyler, sevgilisi olanlar birlikteki maceralarını anlatırdı. bazı arkadaşlar da bir şeyleri olmadığı halde övünmek için, varmış gibi öyküler uydururlardı. bir kısmını bilerek, bir kısmını doğru zannederek dinlerdik anlatılanları. aramızda adını hiç unutmadığım urbau, pek atak bir arkadaştı. yanımızdan geçen kızlara, şu veya bu şekilde sarkıntılık etmeden duramazdı. kızlar da bazen onu alaya alarak, bazen kızgın bir bakış fırlatarak, bazen de cilveler yaparak uzaklaşırlardı yanımızdan."

insanın son beş bin yıldır neredeyse hiç değişmediğinin kanıtı olan bir pasaj *.

çığ, m. i. (2008). sümerli ludingirra: geçmişe dönük bilimkurgu (11. baskı). analiz basım yayın tasarım gıda ticaret ve sanayi ltd. şti.,sf.26