şarlken

1500-1558 yılları arasında yaşamış büyük kutsal roma germen imparatoru.

bir gün ressam tiziano ile aralarında sanatın ve sanatçının önemine dair güzel bir hikaye cereyan etmiştir.

ressam ile imparator sohbet ederken ressam elinden fırçasını düşürür, şarlken ressama fırsat vermeden o fırçayı alır ve ressama geri verir. eğer bir imparator 16. yy'da ne demektir -hele şarlken gibisi- bir ressam ne demektir biliyorsanız bu olayın neden vakanüvislerin dikkatini çektiğini ve sanatın özellikle giotto di bondone ustadan sonra nasıl bir konuma ulaştığını daha iyi anlayabilirsiniz. bugün refik anadol'un erdoğan ile sohbet ettiğini düşünün - ne kadar geride olduğumuzun güzel bir örneği değil mi? bunu yapmıyor bile!- sonra o sohbet sırasında refik'in elinden bir şey düşürdüğünü erdoğan'ın da sanatçının düşürdüğü şeyi almak için sanatçı önünde eğildiğini ve düşürülen şeyi alıp sanatçıya geri verdiğini düşünün. işte erdoğan'ın yanında peçeteci olamayacağı adamlar zamanında sanatçıya bu denli değer veriyorlardı.