bilimin ilk ve son şeyler hakkında nihai bir saptamada bulunmasını beklemekten ve o zamana kadar da -sık sık önerildiği gibi - alışılageldik biçimde düşünmekten (ve elbette inanmaktan!) daha yanlış bir şey olamaz. bu alanda mutlaka yalnızca kesinliklere sahip olmayı istemek dürtüsü, dinsel bir artçı dürtüdür, daha iyisi değil, -"metafizik gereksinim"in gizli ve ancak görünüşte kuşkucu bir türüdür bu, daha uzunca bir süre bu nihai kesinliklere dair ümit bulunmadığı ve o zamana dek "inanan" kişi haklı olduğu için, tüm bu alanla ilgilenmeme art düşüncesiyle de birleştirilmiştir.
friedrich wilhelm, n. (2014). gezgin ve gölgesi insanca, pek insanca-2 (m. tüzel, çev.; 1. bs). türkiye iş bankası kültür yayınları, sf.15
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara