benim şahsi görüşüm şu: şiddete ve/veya nefrete teşvik eden ifadeler bu özgürlüğün sınırıdır.
"ziya akılsızdır" dememde bir beis yok.
"ziya hayvan evladıdır" dersem hala sorun değil.
"ziya'nın anasını avrupasını si...." dediğim zaman ziya ve onu sevenler kızgın bir hale geliyor ama yine de kabahat kapsamında değerlendirilmeli.
"ziya'nın kafası kaldırımlara vurulmalıdır, ziya rızası olmadan kırbaçlanmalı, ziya'nın ölüsünü dirisini, her gün birisini ... " dendiğinde sınır aşılmış oluyor.
hele ki ziya yerinde bir grup insan olursa, hatta o gruba mensubiyet seçime bağlı olmazsa, o zaman zurnanın zırt dediği yere geliyoruz. yukarıdaki örneklerde ziya'nın yerine türk, kürt, yunan vb. yerleştirildiğinde taşlar yerine daha iyi oturuyor.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara