son olarak, tarihten kaybolan önemli bir gerçeği aydınlatmak istiyorum. esasında, çoğu liberal ahlakçıydı. onların liberalizminin, bugün duyduğumuz atomistik bireycilikle hiçbir ilgisi yoktu. asla görevleri vurgulamadan haklardan söz etmezlerdi. çoğu liberal, insanların görevleri olduğu için haklara sahip olduğuna inanırdı ve çoğu sosyal adalet konularına derinden ilgi duyardı. insanların sadece çıkarlarına dayalı olarak yaşayabilecekleri bir topluluğun inşa edilebileceği düşüncesini her zaman reddettiler. bencilliğin tehlikeleri konusunda sürekli uyardılar. liberaller, cömertlik, ahlaki doğruluk ve sivil değerlerin savunuculuğunu aralıksız yaparlardı. elbette, bu onların her zaman ne öğütlediklerini uyguladıkları veya değerlerine uydukları anlamına gelmemelidir.
(finally, ı elucidate what ı think is a crucial fact that has been lost from history. at heart, most liberals were moralists. their liberalism had nothing to do with the atomistic individualism we hear of today. they never spoke about rights without stressing duties. most liberals believed that people had rights because they had duties, and most were deeply interested in questions of social justice. they always rejected the idea that a viable community could be constructed on the basis of selfinterestedness alone. ad infinitum they warned of the dangers of selfishness. liberals ceaselessly advocated generosity, moral probity, and civic values. this, of course, should not be taken to mean that they always practiced what they preached or lived up to their values.)
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara