erdal yıldız kapıyı anlamaya şöyle başlar:
"kapıya ilişkin olarak dilimizi dinlediğimizde diyebiliriz ki; kapı, kapu: kapmak, kapanmak, kapatmak, sertçe bitişmek, yakalamak, vb.anlam bağlamlarına sahiptir. öyleyse kapıdan hareketle şu söylenebilir: kapı kapar, hem yakalama anlamıyla hem kendini başkasına kapatma anlamıyla. kapı, hem kendini kendine hem de geleni, gideni bitiştirir, yani içeriyi ve dışarıyı. bir üçüncü olarak söylenebilir ki; kapı ara'ya aralığa ve zorunlulukla eşiğe, sınıra yol açar, yol verir. kapı, eşik ve ara ve sınır olur: "kapının adeta insanların [var olduğu] alanda ve bu alan dışında kalan her şey ile arasında bir bağ oluşturmasından dolayı, kapı içerdeki ve dışardaki arasındaki ayrılığı aşar. aynı zamanda, kesinlikle kapının açılabilmesinden dolayı, kapalı olması, hiç yapısı oluşturulmamış bir duvara nazaran, bu alanın dışında kalan her şeye karşı daha güçlü bir ayrılık duygusu ortaya koyar. duvar sessizken kapı konuşur. kapının kendisine özgürlükle birlikte bir sınır koymuş olması, yani bu sınırı aynı zamanda kaldırabilir [ve] kendisini bu sınırın dışına yerleştirebilir olması, insanlık için kesinlikle gereklidir."(simmel, 2013, s. 19) kapının böyle olmasını mitolojik ve dinsel yapılardan görmek olanaklıdır. kısaca değinecek olursak: mitolojik anlamda: yeraltının kapısı, göklerin kapısı, gökyüzü kapıcısı, olarak janus (abuagla, 2017, ss. 26-27); dinsel anlamda isa'nın kendisini dar kapı olarak ya da "kapı benim"(yuhanna 10:9) biçiminde tanımlaması vb. anımsanabilir."
kaynak
https://www.academia.edu/...s%C4%B1_Kafkadan_Derridaya_2018_
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara