anarsist 1. nesil çaylak

max stirner tarafından yazılan "tuğla"

anarko-egoistin el kitabıdır.

murat uyurkulak tarafından yazılan 80 darbesini anlatan harika roman.
senaryoyu anlamak bi tık zor ama harikadır.
maalesef araya sınavlarım girdiğinden son 30-40 sayfasını okuyamadım kaldı öyle.

ursula kroeber le guin tarafından yazılan ütopik/bilim kurgu kitabı.
bir türlü okuyamadığımdan kendimden utanıyorum.

dominique laporte tarafından yazılan 1970'lerin siyasi olaylarını mizahi bir dille eleştiren eğlenceli kitap.

guy debord tarafından yazılan okuması zor kitap. bir sayfa üzerinde bir saate yakın düşünmüşlüğüm vardır.

ilk yapacaklarımdan biri telefon duvar kağıdımı da tarihin tozlu sayfalarına yollamak olacak.görsel bir daha yüzünü görmeyeceğim. ismini hatırlamayacağım. tabi kutlamalardan fırsat bulursam yapacağım bunu:)

ne bilim ne teknoloji fuarı.
siyasi propaganda fuarı.
ve ayrıca hakkımı da yemiştir.
projemin patenti olmadığından maalesef kanıtlayamıyorum ve herkese açık şekilde buradan anlatamıyorum ancak merak edenler bana yazabilir.
umarım bir daha yapılmaz.

başlığı !toplu taşımada yaşlılara ve hamilelere yer verilmeli mi? şeklinde açacaktım ama başlık sınırı.

bence verilmemeli, ben tipine göre veriyorum.

türbanlıysa
badem veya hilal bıyıklıysa
bağırarak konuşuyorsa veya kabaysa
şövalye yüzüğü takıyorsa
osmanlı tuğralı yüzük takıyorsa
göktürkçe türk yazan aksesuarı varsa
kendi türbanlı olmayıp kızı/torunu türbanlıysa

vermiyorum.

azınlık olmadığı halde azınlık olan insan başlığından sonra dile getirmem çok ironik olsa da maalesef dile getirmek zorunda olduğum gerçekliktir.

genelleme yapmayı sevmem ve genellemelerin ayrıştırıcı olduğunu düşünürüm.

türbanlı hiç kimse yok yakın çevremde ve akrabalarımda. ancak okul çıkışları okulumun yanında imam hatip lisesi olduğundan (bu arada imam hatipler kapatılsın) okul çıkışları çokca genç türbanlılara maruz kalıyorum. konuşmalarını duyuyorum da keşke duymasam.

bi kere iki yüzlüsünüz, kapalısınız ama yemediğiniz bok kalmamış davul patlamamış ama tokmağın değmediği yer kalmamış bu atasözü tam da sizi özetleyen cinsten.

kaç sefer sırf siz manitalarınızla el ele tutuşcanız diye dolmuşta düşüyordum. bi kere öküzsünüz.
çantalarınızı dayamaktan bıkmadınız zaten ona hiç girmeyeceğim bile. ağzını eğe eğe konuşmanızdan kara çarşaflarınızdan tiksiniyorum.

yediden yetmişe hepiniz öylesiniz. şehir içinde de yaşlı türbanlılara dolmuşta denk geliyorum da keşke gelmesem.

bi keresinde dolmuşta 6-7 türbanlı denk geldi başka da kimse yok hepsi arka arkaya ikili koltuğa dizilmiş. hiç biri de ne bana ne başka binenleri yanına oturttu. öküzsünüz öküz.

`ön not:`
başlık sınırından ötürü böyle açabildim. aslında azınlık olmadığı halde kendini azınlık olarak hisseden insan olarak açacaktım.

benimdir. her insanın yapması gerekendir.
amerika'da zenciyim, türkiye'de laz çerkes kürt afgan suri..., çin'de uygur türkü, ermenistan'da türk, israil'de müslüman, arabistan'da hristiyanım.
özümdeyse milliyetsiz ve dinsizim. ne bir ırkım var ne de dinim. beni oluşturan şeyler ne din ne ırk. beni oluşturan sadece aklım ve bedenim.
ayrılıkcı olan her şeye karşıyım, aklınıza ne gelirse.

3 sene evvel bugün hastaneye kaldırılmıştın dedem. seni canlı olarak son görüşümdü.
seni çok özlüyorum hiçbir şey yapmasan sadece yerinde dursan o bile yeter. ananeme gelince dedem nasıl? diye sorsan yeter.
küçükken ellerini tutamazdım büyük gelirdi. tek parmağını tutardım.
öperdim sakalların batardı.
sarılırdım ter kokardın, aynı koku bana da geçmiş :) aynı sen gibi kokuyorum dede.

ağaç budadığın için çam yaprakları olurdu üstünde, banyonun her yeri çam olurdu.

pizza yemeye giderdik kırmızı motorunla sonra da oyuncak alırdın bana.

seni çok özlüyoruz dede. bana dünyaları verseler seni değişmem demeni özlüyorum.
karnemi getirince ağlamanı özledim.
ellerini özlüyorum.
bi kere evin içinde top oynuyodum o sırada bana çok güzel çalım atmıştın dede hiç unutmuyorum.

karşıdan karşıya geçerken her zaman önce sağına sonra soluna bak gelen yoksa geç demeni unutmuyorum.

cumaya gitmemizi unutmuyorum kurban pazarını da.

en mutlu günüm sen hastaneden geldikten sonra seninle ve babamla yürüdüğümüz gündü dede.

senden bana hayvan ve doğa sevgin de kaldı dede. ala kargaların arka bahçeye halen daha geliyor.

bana çok şey öğrettin. keşke hayatımdan silinen ilk kişi sen olmasaydın.

(bkz: madımak katliamı)

peşin not: başlık soru cümlesi olduğundan soru işaretiyle açtım. soran başlıkdeğil. umarım bir hata yapmamışımdır.

geçen gün ekşi sözlük'de türk pornosu başlığında bir şeyler okurken neden kimsenin türk pornosu sevmediği ve açılınca tiksindiği aklıma takıldı.

görüntü kalitesizliği, oyuncu prodüksiyon ve senaryo dandikliği bu etmenlerden bazıları kabul. ancak asıl etmen bunlar değil bence çünkü insanlar çok vasat pornolardan da zevk alabiliyor. soran olursa örneklerini söylerim açık açık yazmak istemiyorum buradan.

neyse, bizi tiksindiren ne?
erkeği amcamıza,dayımıza
kadınıysa teyzemize halamıza vs. benzetmemiz.

ee diyeceksiniz ki öyle olsa amerikanlar porno izlemezdi.
ben de diyeceğim ki onlar da cinsellik bizdeki gibi tabu değil.
ergen veletler anne babasıyla gayet rahat osbir muhabbeti yapabiliyor. biz ise ucundan.

burada incelenmesi gereken amerika gibi özgür toplumlar değil bizim gibi tutsak toplumlar.
örneğin arap toplumları da bizim gibi kendi pornolarından tiksiniyor mudur? yoksa onlara farketmez mi?

bu soruların cevabını bilmiyorum bulabilen veya bilen varsa paylaşsın ki gözlemime doğru veya yanlış diyebilelim.

edit: yönetim başlığı düzenledi sağolsun.

günümüzün en prestijli futbol liginde haftanın ve belki de bu senenin en önemli maçı. kaldı 15 dakika.

arap sermayesine karşı go gunners!

erkeklik organı.
milli olamamış erkeklerde vücudun en asosyal uzvu.