yeni insanlarla tanışmak

sanırım hayattaki en güzel duygulara gebe olan olaylardan biri.

acaba onu sevecek miyim? o beni sevecek mi? bu filmi sevdiğimi söylesem avam mı gözükürüm? gibi soruları insanın kendine sormasını sağlayan olay.

sevgi, merak, çekingenlik, aniden gelen güven veya güvensizlik hissi, sevinç ve bir şeyleri paylaşma isteği, hepsi bir yerde buluşuyor. adeta mutluluk ilacı oluyor.

aslında yeni biriyle tanışırken kendimizi daha iyi tanıyoruz ve bazen de kendimizden uzaklaşıyoruz.
misal yeri geldikce kendimizden bahsediyoruz. sevdiğimiz filmlerden, hobilerden, müzik gruplarından, en sevmediğimiz özelliklerimizden vs bahsediyoruz.
aynı zamanda en sevdiğimiz filmleri söylerken eğer karşı taraf belli bir seviyenin üzerindeyse en sevdiğimiz filme hababam sınıfı demekten çekiniyoruz(m).

veya tam tersi belli bir seviyenin altındaysa, en sevdiğimiz filme de bu sefer inception falan demekten çekiniyoruz(m).

yeni kişilerle tanışmak ilk kez gittiğimiz bir adadan bir avuç kum alıp, önceden gittiğimiz adalardan topladığımız bir avuç kumu bırakmak gibi.

normal insanlar için her çevreleri değiştiğinde, gerçekten sıcak kanlı insanlar her dışarı çıktıklarında başlarına gelen şey.

ancak insanlarla arkadaş olabilmek tanışmaya nazaran çok daha zor. her gün birileri ile mutlaka tanışmakla birlikte en son ne zaman yeni arkadaş edindim bilmiyorum mesela.

bir zaman sonra insani yoran eylemdir. baskasini tanimaya calismak neyse de, kendini tanitmaya calismak kumda kosmak gibi gelir insana.