bu kuram papalık tarafından `plenitudo potestatis` savını güçlendirmek için ortaya atılmıştır. kilise tanrının krallığının yer yüzündeki temsilcisi olarak manevi konularda otorite olma hakkına sahiptir. ancak yeryüzünde de bir krallık vardır ve burada otorite kraldır. iki kılıç kuramı işte bu yeryüzündeki otorite ve manevi alandaki otoriteyi adlandırmak için kullanılır. kilise 10. yy'a kadar manevi otoriteyi yani kılıcın birini kendine alıp, yer yüzündeki otoriteyi temsil eden ikinci kılıcı krallara teslim etmiştir. ancak özellikle 11. yüzyıldan sonra bu durum değişecektir.
bu kuramın isminin dayandığı yer ise yine hristiyanların kutsal kitaplarıdır. #3675 buraya bakabilirsiniz.
"her iki kılıç da, biri kral tarafından kullanılıyor olsa da kilise'ye aittir ve kilise'ye tabi olmalıdır. bu çerçevede özellikle papa vii. gregorius, iki kılıç arasındaki uyumu bozmuş, petrus'un (roma kilisesi'nin kurucusu olduğu kabul edilen havari) otoritesinin bölünmez olduğunu, roma hukuku'nda devletin zorlayıcı ve cezalandıncı gücünü ifade eden gladius (kılıç) terimine gönderme yaparak papa'nın maddi zor ve cezalandırma gücünü (materialis gladius) kendi denetiminde tuttuğunu, dolayısıyla tüm dünyevi yöneticilerin tanrı'nın hizmetkarları olarak önce petrus'un ve onun vekili olan papa'nın hizmetinde olduklarını ileri sürmüştür."(1)
(bkz: avrupa'da papa kral çatışması)
kaynak
1- ağaoğulları, m. a., türk, d., yalçınkaya, a., yılmaz, z., & zabcı, f. (2012). sokrates'ten jakobenlere: batı'da siyasal düşünceler (3. bs). iletişim yayınları.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara