herhangi bir insan toplululuğundaki bireylerin iş birliğini optimal oranda sağlama olgusu. topluluğun bireyleri eğer fazla atomize olurlarsa toplumsal iş birliğine daha az katılacaklardır. eğer toplumsal iş birliği bireylerin rastgeleliğini iş birliği adına haddinden fazla baskılarlarsa bireylerin topluma katkısı adım adım azalacak ve toplumun uzun vadedeki çıkarlarına zarar verecektir. bu iki talebin - bireylere ve topluma ait- tamamen ortaklaşması haline maksimum birey-toplum dengesi diyebiliriz. ancak evrimsel siyaset felsefesi için bunun maksimalize edilmesi değil, optimize edilmesi önemlidir. zira teknolojik gelişmeler, coğrafi koşullar vb. değişkenlere göre dengenin bir tarafın lehine bozulması nüfus için daha iyi olabilir. bugün bu denge çin'de toplum lehine bozulmuşken, abd'de birey lehine bozulmuştur. bu iki dengesiz hal sonucunda ise çin yeniliği üretmekte zorlanırken, abd'de uzun vadeli toplumsal hedefler koymak ve ona doğru ilerlemek konusunda zorlanmaktadır. dünyanın en büyük süper gücünün ne afganistan'da ne vietnam'da ne de ırak'ta tam olarak istediğine ulaşamamasının altında bu birey lehine bozulmuş denge mekanizması vardır.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara