uzun zamandır listemde olan şu an izlemeye başladığım, senaryosunu galip tekin'in yazdığı harika dizi.
izlemek isteyenler youtube'tan izleyebilir.
2. bölümü an itibariyle bitirdim. beni sarsan bölümün .ilk 10 dakikası idi
genel olarak ilk 10 dakikanın özeti şöyle:
fazilet isimli kızımız annesini önceden kaybetmiş. akıl hastanesinde ölmüş. babasıyla birlikte yaşıyor.
babası ona hayatı zehir ediyor.
kimseyle konuşmasına,evden çıkmasına izin vermiyor.
beni asıl etkileyense babanın fazilet'e dediği "seni de akıl hastanesine göndercem geber orda o annen gibi" cümlesi idi.
maalesef film icabı diyemiyoruz. maalesef bu hayatı yaşayan kızlar var.
eşinden, babasından çevresindeki herhangi bir erkekten her an küfür yiyen daha da kötüsü dayak yiyen kızlarımız var.
keşke bunlara "yuh artık bunlar da amma abartmış" diyebilseydik.
edit: şunu eklemeyi unutmuşum bu arada.
asıl akıl hastanesine kaldırılması gereken de fazilet değil babası.
hani bir söz var ya "deliler mi yatmalı akıl hastanesinde yoksa onları deli edenler mi?" aynı o durum bu da.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara