gençken şiirleri hep bir kadına okumak da gönlünü çelmek için ezberlerdim. hep aşıkane şiirler, hep sevginin anlatımları... melih cevdet, bedri rahmi, attila ilhan...
ismet özel'i okurken iş değişti. dizelerindeki kavga ruhuma işledi. adamın bir derdi vardı, e benim de bir derdim vardı. demek ki bu memlekette sevdadan başka dertlerin de şiiri varmış.
aradan yıllar geçti, biz büyüdük, ismet özel yaşlandı. en son birkaç yıl önce televizyonda gördüm. (bu sözlükte televizyon izleyen tek insan ben olabilirim)
"müslüman terörist olmalıdır" gibilerinden bir konuşma yapıyordu. hey gidi zaman dedim kendime. ne olur benim aklımı ismet özel gibi alma. benim en radikal çıkışlarım "çengelköy salatalığı artık eskisi gibi kokmuyor" minvalinde olsun.
hoş: tümü
|
bugün
başlıkta ara