çay

türklerin gece gündüz ayırt etmeden rağbet ettiği içecek. içindeki uyarıcı tein maddesinden dolayı saat 16:00-17:00'den sonra içersem, bütün gece baykuş gibi oturtuyor beni. o yüzden akşamları keyif çayı diye bir kavram bende hiç olmuyor. bazen çok canım çekiyor, niye bilmiyorum. aşeriyorum sanki resmen ama su içiyorum yerine, ya da bitki çayı. ama aynı tadı vermediği için hüsran oluyor.

bi de küçüklüğümden beri çayı sütle içerdim. büyüdükçe böyle devam ettim. ıyy çay sütlü mü içilirmiş, bre midesiz demeyin. comfort food'um oldu sütlü çay hep. yanında kekle tabii. sonra laktoz intoleransı başladı, bırakmak zorunda kaldım. aklıma geliyor arada sırada, canım çekiyor, çok özlüyorum.

ne bileyim, öyle paylaşayım dedim. günlüğüme yazmış gibi oldum valla. evet, hayatım günlüğümde çay hakkında sızlanacak kadar sıkıcı.