hürriyet kasidesi

görüp ahkâm-ı asrı münharif sıdk u selâmetten
çekildik izzet ü ikbâl ile bâb-ı hükûmet'ten

usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten
mürüvvet-mend olan mazlûma el çekmez iânetten

hakir olduysa millet, şanına noksan gelir sanma
yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr ü kıymetten

vücûdun kim hamîr-i mâyesi hâk-i vatandandır
ne gam râh-ı vatanda hâk olursa cevr ü mihnetten

mûini zâlimin dünyâda erbâb-ı denâ'ettir
köpekdir zevk alan sayyâd-ı bî-insâfa hizmetten

hemân bir feyz-i bâkî terkeder bir zevk-i fâniye
hayâtın kadrini âli bilenler hüsn-i şöhretten

nedendir halkta tûl-i hayâta bunca rağbetler
nedir insana bilmem menfaat hıfz-ı emânetten

cihânda kendini her ferdden alçak görür ol kim
utanmaz kendi nefsinden de âr eyler melâmetten

felekden intikâm almak demektir ehl-i idrake
edip tezyîd-i gayret müstefîd olmak nedâmetten

durur ahkâm-ı nusret ittihâd-ı kalb-i millettde
çıkar âsâr-ı rahmet ihtilâf-ı re'y-i ümmetten

eder tedvîr-i âlem bir mekînin kuvve-i azmi
cihân titrer sebât-ı pây-ı erbâb-ı metânetten

kazâ her feyzini her lutfunu bir vakt için saklar
fütûr etme sakın milletdeki zâ'f u betâetten

değildir şîr-i der-zencîre töhmet acz-i akdâmı
felekte baht utansın bî-nâsib erbâb-ı himmetten

ziya dûr ise evc-i rif'âtinden ıztırârîdir
hicâb etsün tabiat yerde kalmış kabiliyetten

biz ol nesl-i kerîm-i dûde-i osmâniyânız kim
muhammerdir ser-â-pâ mâyemiz hûn-ı şehâdetten

biz ol âlî-himem erbâb-ı cidd ü içtihâdız kim
cihân-girâne bir devlet çıkardık bir aşiretden

biz ol ulvî nihâdânız ki meydân-ı hamiyetde
bize hâk-i mezâr ehven gelir hâk-i mezelletten

ne gam pür-âteş-i hevl olsa da gavgâ-yı hürriyet
kaçar mı merd olan bir cân için meydân-ı gayretten

kemend-i can-güdâzı ejder-i kahr olsa cellâdın
müreccahdır yine bin kerre zencîr-i esâretten

felek her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin
dönersem kahpeyim millet yolunda bir azimetten

anılsın mesleğimde çektiğim cevr ü meşakkatler
ki ednâ zevki a'lâdır vezâretten sadâretden

vatan bir bî-vefâ nâzende-i tannâze dönmüş kim
ayırmaz sâdıkân-ı aşkını âlâm-ı gurbetten

müberrâyım recâ vü havfden, indimde âlîdir
vazifem menfaatten hakkım agrâz-ı hükûmetden

civân-merdân-ı milletle hazer gavgadan ey bidâd
erir şemşîr-i zulmün âteş-i hûn-i hamiyetten

ne mümkün zulm ile bî-dâd ile imhâ-yı hürriyet
çalış idraki kaldır muktedirsen âdemiyetten

gönülde cevher-i elmâsa benzer cevher-i gayret
ezilmez şiddet-i tazyikten te'sîr-i sikletden

ne efsûnkâr imişsin âh ey didâr-ı hürriyet
esîr-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esâretten

senindir şimdi cezb-i kalbe kudret setr-i hüsn etme
cemâlin tâ ebed dür olmasın enzâr-ı ümmetden

ne yâr-ı cân imişsin âh ey ümmîd-i istikbâl
cihânı sensin âzâd eyleyen bin ye's ü mihnetden

senindir devr-i devlet hükmünü dünyâya infâz et
hüdâ ikbâlini hıfz eylesin her türlü âfetten

kilâb-ı zulme kaldı gezdiğin nâzende sahrâlar
uyan ey yâreli şîr-i jeyân bu hâb-ı gafletden