çile bülbülüm

hakkında türlü çeşit tanım yapılabilecek şarkı.
muhayyer makamının belki de en bilinen örneğidir.
illa herkesin en azından nakaratını bildiği şüphe götürmez.
dizeleri de kısa kısadır, kolay söylenir.
meyhane eğlencelerinin olmazsa olmazıdır.
türk sanat müziğinin t'siyle alakası olmayanlar bile meyhanede bu çalarken nerede katılacaklarını bilirler.
kafa arkadaş grubuyla gitmişsindir içmeye (bu şeylere paramızın yettiği eski zamanlardan bahsediyorum tabi).
arkada zorlamayan müzeyyenlerle, zekilerle, belki mekan biraz daha nitelikliyse safiyelerle, sabitelerle, yok aksine avamistansa bülentlerle, çakma muazzezlerle rakıları tekten dubleden harcarsın. masada illa ki "ay ben rakı içemiyorum, kokuyoooo" diyip toprak tatlı, küp tatlı dandy kızıl şaraptan bi kadehcikle geceyi geçiren hatun da çıkar grup yeterince kalabalıksa.
belki de banttan yayın değil de, sulukule ahalisinden bi kemancıyla yanında berbat sesli bi darbukacı masaları dolaşarak birşeyler söyleyip bahşiş topluyordur.
çile bülbülüm illa ki gelir gecenin sondan 2. saatinden itibaren bir zaman.
bütün masa bağıra çağıra söyler. bazıları çileeeeeeeeeeeeeeeeeeeee kısmına hazırlıklı girip nefes yarışı dahi yapar. hiç bilmeyen bile neresinde bağırarak "allah" çekeceğini bilir. herkesin demi yerindedir ve alkolle keyfin zirve yaptığı noktadır o an işte. anlamasam da 1970 sonrası doğumlularda alkolle ve rakıyla tsm'nin neden ilişkilendirildiğini, hadise böyledir.

lakin bestecisine de yazıktır. etmeyin. her seferinde kabrinde döner "hafız" sadettin kaynak.